Nederland zet voor de 20e keer veteranen in de schijnwerpers
“Onze veteranen hebben zich ingezet voor iets dat groter is dan zijzelf. Ze stonden op voor de vrede en veiligheid van anderen. Moeilijk, onbaatzuchtig werk dat ons respect verdient.” Met deze woorden sprak minister Kajsa Ollongren vandaag haar waardering uit aan alle Nederlandse veteranen. 44 van hen ontvingen op deze 20e Veteranendag in Den Haag een onderscheiding.
De veteranen beleefden als dank voor hun inzet samen met het publiek in de Hofstad en de kijkers thuis een feestelijke dag. Er waren bijzondere verhalen uit missiegebieden, een defilé, een eerbetoon in de lucht en een grote bijeenkomst op het Malieveld.
De dag startte zoals elk jaar in de Koninklijke Schouwburg met persoonlijke verhalen. Vanwege het jubileum hield koning Willem-Alexander daar een toespraak. Dit jaar was er extra aandacht voor militairen die niet zijn teruggekeerd van een missie. Net als vorig jaar was een boeket op een lege stoel in de schouwburg het symbool van hen die worden gemist. Nieuw was dat het voorste voertuig van het Nationale Defilé dit boeket meevoerde.
Veteranendefilé
Het defilé voor koning Willem-Alexander werd ingeluid door 18 vliegtuigen die een fly-past vormden. Er liepen bijna 4.000 veteranen mee, actief dienende en oud-militairen. Vanwege ‘80 jaar vrouwen bij de Krijgsmacht’ marcheerde er dit jaar ook een groot detachement vrouwelijke militairen van de luchtmacht. Het defilé eindigde op het Malieveld, dat was ingericht als muziekplein. Daar vonden de hele dag publieksactiviteiten plaats.
Medailles voor de inzet tijdens missies
“80 jaar na D-Day staat de vrijheid in Europa opnieuw onder druk”, benadrukte Ollongren in het museum Escher in Het Paleis. “Veteranen zoals u kennen de waarde daarvan. U hebt allen uw eigen verhaal, uw eigen unieke ervaring.” De minister lichtte er enkele uit.
Jaap van Amsterdam, Kees van Beelen en Rom de Hek zijn geboren in de Tweede Wereldoorlog. Tijdens hun dienstplicht werden ze uitgezonden naar Nieuw-Guinea. Van Amsterdam was chauffeur en vervoerde soms krijgsgevangenen. Van Beelen liep patrouilles en zocht wekenlang naar een vermiste marinier. De Hek verpleegde met een beperkte medische opleiding mensen met soms zeer ernstige aandoeningen. Alle 3 droegen ze bij aan de stabiliteit en veiligheid in een regio die toen zeer turbulent was. Om hun inzet te eren ontvingen zij het Nieuw-Guinea Herinneringskruis.
Antoine Damen reed in 1979 tijdens een Unifil-missie als chauffeur op een landmijn. Zijn bijrijder kwam om, zelf raakt hij fysiek en mentaal gewond. Hij kreeg het Draaginsigne Gewonden. Ollongren: “Laat deze onderscheiding een symbool zijn voor de erkenning die u toekomt en een hulpmiddel bij uw verwerking.”
Majoor Danny Wolff ontving een bijzondere Herinneringsmedaille Internationale Missies voor de 6e keer dat hij op uitzending ging. Zijn eerste missie in Afghanistan had de meeste impact. “In Tarin Kowt had u de zware taak search, eerste hulp en triage toe te passen bij de geneeskundige ondersteuning”, aldus de minister. “U zag onnoemelijk veel leed en stond voor zware dilemma’s. U bent nog in actieve dienst en ik wens u en uw thuisfront alle goeds.”
Rots in de branding
Als laatste stond Ollongren stil bij de onvoorwaardelijke inzet van het thuisfront van alle veteranen. De Zilveren Anjer die daarvoor symbool staat was voor Patrick Brokken. Hij is de echtgenoot van sergeant der eerste klasse militair verpleegkundige Vania Brokken-Van der Meij. Ollongren: “Uw vrouw was de afgelopen 6 jaar 3 keer op missie. U bent bij thuiskomst altijd de rots in de branding. Ik wil u – en via u alle partners, kinderen, familie en vrienden van onze veteranen – van harte bedanken voor uw grote bijdrage.”