3 militairen vertellen: 1 jaar na de invasie in Oekraïne

1 jaar invasie in Oekraïne.
Sergeant Nick, training Oekraïense rekruten / 13 Lichte Brigade:

Op 15 november zijn wij samen met collega's van 17 Pantserinfanteriebataljon naar Noord-Engeland gestuurd om daar Oekraïense burgers op te leiden tot militair. Zonder enige ervaring, de meest waren of advocaat, mijnwerker, slager, bakker, en dan moet jij ze gaan opleiden. 

Hoe dichtbij kwam de oorlog?
Het kwam inderdaad wel dichtbij. De verhalen die de Oekraïners aan ons vertelden, mensen die familieleden waren verloren, huizen kapot, steden verwoest. 

Wat heb je ze geleerd?
We hadden 5 weken de tijd en daarin moesten we ze de basis militaire skills en drills leren, zoals het graven van een schuttersput, overleven te velde, schieten met een AK47.

Hoe belangrijk is jouw werk?
Ik hoop dat ze het lang kunnen uithouden op het slagveld met de kennis die wij ze gegeven hebben. Alleen, deze jongens gaan wel na 5 weken gelijk terug naar het slagveld en dat doet wel wat met je. 

Majoor Angelo Wouters, Onderzoek Oorlogsmisdaden / Forensisch opsporingsteam marechaussee:
Wij zijn als marechaussee gevraagd om onder vlag van het ICC opsporing te doen naar vermeende oorlogsmisdaden. En ik heb als commandant leiding mogen geven aan een grote groep met specialisten afkomstig vanuit alle onderdelen van Defensie.

Wat hield je opdracht in?
De digitale experts zijn ingezet op een forensisch instituut. Daar hebben wij gegevensdragers opengemaakt, dus telefoons, iPads, laptops. Daarnaast is een groot deel van het team buiten bezig geweest en daar hebben we bijvoorbeeld in vernietigde gebouwen sporen gezocht en ook nog een lichaam terug kunnen geven aan een familie. 

Hoe belangrijk was deze opdracht?
Het is belangrijk werk omdat met name bij het onderzoek dat we daar hebben gedaan wij het verschil kunnen maken in het leven van onschuldige slachtoffers. Maar ook het ervaren van steun en het feit dat men niet aan hun lot wordt overgelaten. Oorlogsmisdaden, in welke vorm dan ook, mogen nooit onbestraft blijven. 

Luitenant-kolonel Patrick Vreeburg, beveiliging luchtruim Oost-Europa / commandant 312 Squadron
Op die ochtend van de 24e, ik werd wakker en m'n vrouw zei: ben je nog niet gebeld, want Rusland is Oekraïne binnengevallen. En op dat moment ging mijn telefoon, we gaan vandaag vliegen. We hadden natuurlijk al een aantal dagen van voorbereiding er al op zitten. Ik ben aan het werk gegaan en een paar uur later hingen onze vliegtuigen in de lucht. 

Wat was jullie opdracht?
De opdracht was een stuk luchtruim in het oosten van Polen, om dat te gaan beveiligen. En daarbij duidelijk maken met een statement richting de Russen, wij staan voor het grondgebied en het luchtruim van de NAVO. 

Ben je trots op deze bijdrage?
We moesten best wel schakelen van vredestijd naar inzet eigenlijk. Als je dan ziet hoe iedereen daar de schouders onder zet en dat we er binnen 1,5 dag klaar voor waren, ja dat maakt mij heel erg trots.