Vieren
Viert uw vierdagen! Wat is er beter voor de saamhorigheid dan een goed feest! Die wijsheid past bij het 'Bourgondische' Regiment Limburgse Jagers. Dat uit zich niet alleen in een regelmatige borrel, de sinterklaasavond of de kerstviering.
Verjaardagen
Om maar eens te beginnen met verjaardagen. Het regiment heeft er 4:
- 23 november 1813 werd het Linieregiment van Phaff opgericht;
- 9 januari 1814 zag het 10e Bataljon Infanterie het levenslicht;
- 1 juli is het regiment zelf jarig, de oprichting was 1 juli 1950;
- 3 november is de naamdag van de geschutspatroon (beschermheilige) van de jagers, Sint Hubertus.
Het regiment viert tegenwoordig alleen nog de belangrijkste verjaardag: de zogeheten Phaff-dag omstreeks 23 november. Op gepaste wijze, want op deze dagen is ook plaats voor een herdenking van omgekomen collega's.
Beëdigingen
Dan zijn er nog de beëdigingen. Die zijn regelmatig in het centrum van een Limburgse stad. De Gouverneur van Limburg en de plaatselijke autoriteiten treden dan aan, maar ook vaak lokale schutterijen in hun kleurrijke uniformen. Bij de beëdigingen wordt echt uitgepakt, met veel ceremonieel en militaire muziek, het vaandel omringd door de eenheden en gasten. Dat mag ook wel, want de eed en de plechtige belofte staan voor een zware plicht.
Officiersdiner
Elk jaar is er het traditionele officiersdiner, beter bekend als het Diner de Corps. Het is een oud gebruik dat in 1953 terug in ere kwam bij het regiment. De officieren heffen het glas op 'Zijner Majesteit, Hertog van Limburg'. De jongste officier, het kalf, geeft zijn beschouwing over zijn belevenissen en die van het regiment in het voorbije jaar. Het regimentslied klinkt een paar keer. De officieren zwaaien dan bij het refrein met witte zakdoeken boven het hoofd. En alles natuurlijk onder het genot van een goede maaltijd.
Diner voor onderofficieren
Sinds 2007 hebben ook de onderofficieren een eigen Diner de Corps. Het ligt niet in de aard van het regiment om stilletjes aan de vierdagen voorbij te gaan. Wie hard werkt, mag ook ontspannen. En na het feest weer fris 'aon de gewere', zoals het heet.