MQ-9 Reaper
De MQ-9 is een onbemand verkenningsvliegtuig. Het wordt op afstand gevlogen. Met dit (informatie)wapensysteem kan Defensie vanuit de lucht data en informatie verzamelen. Het systeem bestaat uit 4 toestellen, 4 grondstations en communicatieapparatuur.
Het kan dat actuele informatie nog niet is toegevoegd op deze pagina.
Lees ook: Defensie schaft munitie voor MQ-9 Reaper aan (23 mei 2023), Nieuwe sensoren voor onbemande Reaper-toestellen (18 januari 2023) en Defensie koopt versneld MQ-9 Reapers (24 juni 2022).
Naast snel en veilig informatie verzamelen, kan de luchtmacht die ook verwerken, analyseren en delen. Zo kan het een goede beeldopbouw en essentiële inlichtingen geven aan eigen personeel en (coalitie)partners, al dan niet in een missiegebied op de grond. De Reaper past daarom goed in het toekomstbeeld van Defensie. Hierin zijn informatiegestuurd militair optreden en grondwaarneming vanuit de lucht en/of ruimte onmisbaar.
Een vlieger en een sensoroperator voeren de missies uit. Ze hoeven hiervoor niet zelf aanwezig te zijn in het inzetgebied. Het systeem wordt daarom ook wel RPAS genoemd, Remotely Piloted Aircraft System. Daarnaast bestaat het team uit technisch personeel voor onderhoud van het toestel en de systemen.
Specificaties
- lengte: 11 meter
- hoogte: 3,9 meter
- spanwijdte: 20 meter
- vermogen: 900 pk
- maximale snelheid: 440 kilometer per uur
- maximaal startgewicht: 4.760 kilo
- maximaal hoogtebereik: 15 kilometer (50.000 feet)
- brandstofcapaciteit: 2.215 liter
- vliegduur: maximaal 27 uur
- elektro-optische (EO)/infrarood (IR)-camera voor dag- en nachtzicht en met laser voor afstandsmeting en doelaanwijzing
- ophangpunten (hardpoints) voor extra brandstoftanks, sensoren of observatie- en/of wapensystemen
- 3 antennes
- radar
- Rechtstreekse datalink (line of sight) voor opstijgen en landen.
Bij het opstijgen en landen heeft het toestel via een ground data terminal (GDT)-antenne een directe verbinding (geen vertraging) met het ground control station. Als het toestel in de lucht is, schakelt de vlieger over naar de satellietverbinding (ongeveer 0,5 tot 1 seconde vertraging). De directe verbinding is gebonden aan de plek van de GDT en heeft dus een beperkt bereik. Met de satellietverbinding kan het toestel overal ter wereld worden bediend. - Launch and Recovery Element (LRE)
- opstijgen en landen vanuit een ground control station (GCS)
- personeel: piloot, sensoroperator en technisch specialisten
- wereldwijd inzetbaar
- Mission Control Element (MCE)
- besturing vanuit GCS door vlieger en sensoroperator via satellietverbinding
- beeldanalisten maken real time-inlichtingenproducten
- vanaf Vliegbasis Leeuwarden
- aantal: 4 toestellen en 4 grondstations. Bij elkaar is dit 1 systeem. Er volgen 4 extra toestellen en 4 grondstations. Wanneer dit tweede systeem wordt geleverd is nog niet bekend.
- in gebruik bij: Koninklijke Luchtmacht
Curaçao
Op 7 juli 2021 rolde het eerste Nederlandse exemplaar uit de fabriek van General Atomics Aeronautical Systems Inc. in het Amerikaanse Poway. De Koninklijke Luchtmacht kreeg in februari 2022 de beschikking over de MQ-9. Het systeem werd toen in het Caribisch gebied opgebouwd. Defensie testte tot half januari 2024 het onbewapende systeem op Curaçao vanwege de gunstige weersomstandigheden en beschikbaarheid van het luchtruim.
Bewapening
De Nederlandse Reapers zijn nog niet bewapend. Op 23 mei 2023 heeft de staatssecretaris van Defensie de Tweede Kamer laten weten munitie voor de MQ-9 aan te gaan schaffen. In 2028 kan de munitie volledig worden ingezet. Bewapening van de toestellen zorgt dat de snelheid en flexibiliteit van een inzet wordt vergroot.
In de bol onderaan de voorkant van het vliegtuig zit 1 van de belangrijkste systemen, de EO/IR-camera (electro-optical/infra-red). Deze zorgt dag en nacht voor zicht.
Stationering
Thuisbasis voor de MQ-9 Reaper is bij 306 Squadron op Vliegbasis Leeuwarden.
