Mijn opa had vroeger een paard waarmee hij het land bewerkte of aardappelen van het land haalde. En tijdens mijn lagere schoolperiode ben ik daar heel veel wezen logeren. En als we dan op het land waren geweest om aardappelen te zoeken, mocht ik als we terug waren altijd even op het paard rijden. Dus daar is het eigenlijk begonnen.
Het is zo mooi als je te paard een buitenrit maakt door de bossen. Een stukje in galop. De vrijheid die je dan voelt. Ja, prachtig. Even niet aan het werk denken, even niet aan andere zaken denken. Maar gewoon lekker genieten.
Nu ben ik dan bij Defensie als burger werkzaam. En daar kwam de unieke kans om mijn passie voor paarden te combineren met mijn werk als burgermedewerker bij Defensie. Als reservist-ruiter ben ik lid van de bereden brigade en kan ik ingezet worden voor ceremoniële taken. Een goed voorbeeld daarvan is het meerijden met Prinsjesdag. Dan zit ik in het peloton, een groep van 24 ruiters. Dat is gewoon supergaaf. Al die mensen die komen kijken naar de stoet en de Gouden Koets die ergens achter je aanrijdt en achter je aankomt. En dat je toch je steentje bijdraagt in zo'n ceremonieel iets.
Voor mij persoonlijk is het de kans om werk en mijn hobby te combineren. En zo ook als personeel- en organisatieadviseur, een burgermedewerker hè, te snuffelen aan het militair zijn. Dus ik heb ook meer inzicht in van hoe is het nou als je militair bent, en een rang hebt, en met hiërarchie te maken hebt, en die saamhorigheid. Dus ik kan me beter in mijn militaire collega's verplaatsen, dus dat is een hele fijne. En daarnaast denk ik dat je als reservist in het algemeen gewoon een goede bijdrage hebt, doordat ik een operationele collega die maak ik vrij eigenlijk, die kan z'n reguliere taken gewoon blijven uitvoeren.
Bij Defensie werken met paarden, ja hoe mooi kan je het krijgen.
