Het Militair Revalidatie Centrum (MRC) Aardenburg

Het Militair Revalidatie Centrum is hét behandel- en expertisecentrum van Defensie op het gebied van revalidatiezorg. Het MRC is erop gericht om geblesseerde en gewonde militairen weer operationeel inzetbaar te krijgen. En hen weer optimaal maatschappelijk te laten deelnemen. Er worden ook burgers behandeld met de kennis en ervaring die wordt opgedaan vanuit de militaire doelgroep. Het werk van militairen vergt om onder hoge fysieke en mentale druk te kunnen presteren.

We hebben hier een hele diverse groep aan patiënten en de grootste groep die wij willen behandelen zijn afgeleid van onze militaire taakstelling. En dat betekent, militairen lopen risico op letsels door bijvoorbeeld tijdens een uitzending op een bermbom rijden met alle gevolgen van dien. Dus wij moeten ervoor zorgen dat wij die letsels kunnen behandelen. En daar zoeken wij dus een passende burgerpopulatie bij, zodat wij die expertise behouden en daarmee kunnen we dus ook die burgerpatiënt dezelfde zorg bieden als dat wij dat de militaire patiënt zouden doen.

Ik heb een rugblessure, een aspecifieke rugklacht, houdt in dat het niet herleidbaar is naar een specifiek probleem eigenlijk. Het gaat op zich wel goed, ben nog niet klachtvrij, maar ten opzichte van waar ik stond heb ik gigantisch veel stappen gemaakt. Dus daar ben ik heel blij mee.

Een militair revalidatiecentrum ten opzichte van een normaal revalidatiecentrum onderscheidt zich eigenlijk voornamelijk in dat we zwaarder moeten optrainen. Meer functiegericht als militair in een groene activiteit, ze moeten zwaarder tillen dan in het algemeen dagelijks leven en dat extra stapje maken we hier bij de arbeidsrevalidatie.

Bij deze arbeidsrevalidatie trainen revalidanten 2 dagdelen per week met als doel terug te keren naar werk. Bij voorkeur naar de oorspronkelijke functie.  In sommige gevallen is dat niet haalbaar en wordt er toegewerkt naar het fysiek maximaal haalbare niveau. De training bij arbeidsrevalidatie bereidt voor op specifieke functie-eisen zoals de Defensie conditieproef.

Pijnvermindering is geen doel op zich hier, want dat kunnen ze niet garanderen natuurlijk, maar ze kunnen je wel leren omgaan met de pijn. En dat is ook zeker wat ik hier geleerd heb en wat ik ook zeker toepas, dag in dag uit wel. Dus dat heeft me zeker geholpen ja.

Nou, wat ik hier geleerd heb is dat geestelijk en fysiek echt samengaan zeg maar. Dat als de een niet goed werkt dan ga je dat zien in het andere gedeelte en daarbij zijn ontspanningsoefeningen gewoon heel belangrijk. Wat ik er voornamelijk uitgehaald heb is, ook een stukje vanuit de ergotherapie, een stukje luisteren naar je lichaam. Dat vond ik heel moeilijk, want uiteindelijk krijg je een signaal, waarvan je lichaam eigenlijk zegt: nu moet je even stoppen, want nu ga je klachten krijgen, noem maar op. En met name met ontspanningsoefeningen, dan leer je echt luisteren naar hetgene wat je voelt.

Ik ben er nog niet, ik ben nog zeker niet waar ik ooit geweest ben om het zo maar te zeggen. Maar als ik kijk naar hoe ik hier binnen kwam op dag 1 en wat ik toen niet kon eigenlijk en wat ik nu wel kan, dat is echt een enorm verschil.

In het hoofdgebouw zit de medische specialistische revalidatiezorg. Revalidanten werken hier 3 tot 5 dagen per week intensief aan het herstel. Alle disciplines overleggen regelmatig in het multidisciplinair overleg. Na een msr-traject kan, indien dat wenselijk is, een revalidant doorstromen naar de eerder genoemde arbeidsrevalidatie. 

Wij testen de revalidant die binnenkomt voor revalidatie om te kijken wat hun instapniveau is. Zodat we tijdens de therapiēn, bij de fysio, bij de sport, niet of door gaan belasten of te laag de belasting insteken. Zodat ze van daaruit gewoon specifiek kunnen gaan trainen. 

In het MRC is plek om de revalidanten te laten overnachten tijdens een klinische opname. In het verpleegcentrum kunnen revalidanten terecht voor 24-uurszorg. In De Barak kunnen revalidanten die minder intensieve zorg nodig hebben overnachten, zodat geen dagelijkse reis van en naar huis gemaakt hoeft te worden. Ook is er een poliklinische dagbehandeling voor revalidanten die niet op het centrum overnachten. De revalidatiearts bepaalt in overleg met de revalidant wat het beste bij de situatie past. 

Ik heb een auto-ongeluk gehad en daarbij is mijn knie beschadigd en mijn enkel. 

Op dit moment zijn we aan het mobiliseren, dus zorgen dat de mobiliteit van de enkel en van de knie weer optimaal wordt. Daarnaast zijn we bezig met het opbouwen van de belastbaarheid van de benen, dus kracht en stabiliserende oefeningen. En we zijn ook bezig met looptraining, zorgen dat het lopen gewoon weer goed wordt. En weer het vertrouwen krijgen in de knie en in het been, zodat ze weer goed kan belasten. Dit is de Simil, dit is een loopband, waarbij je het gangpatroon kan oefenen. En wat ook bijzonder is aan deze loopband is dat er dingen op de loopband geprojecteerd kunnen worden. 

Ja, ik ben ontzettend blij dat ik hier ben. Ik heb ook echt het gevoel dat ik hier hele goede stappen kan zetten in het herstel. En dat ik hele goede ondersteuning krijg. Dus ja, ik ben heel erg dankbaar dat ik hier terecht kon. 

Tijdens de revalidatietrajecten wordt geprobeerd om mensen zo fit mogelijk te krijgen. Dat wordt enerzijds bereikt met training, maar anderzijds ook door verandering in leefstijl te stimuleren. Zo worden in het restaurant 'De Mess' 3 maal daags gezonde maaltijden geserveerd. Daarnaast krijgen revalidanten van de diëtist aanvullende informatie over voedingswaarden en de effecten op de gezondheid.

Het MRC heeft een heel mooi restaurant met een heel divers aanbod aan gezonde voeding. Toen ik hier net begon met de revalidatie, toen werd er ook gezegd van ja, je kunt hier prima eten, maar je krijgt geen kroketten met friet. Dat hebben we heel bewust uit het assortiment gehaald. Gezonde voeding is natuurlijk voor iedereen belangrijk, maar zeker als je lichaam in de herstelfase zit tijdens de revalidatie is dat gewoon nog belangrijker. En dat wordt hier heel erg gestimuleerd.

Er is niet alleen aandacht voor fysiek herstel. Revalidanten kunnen terecht bij de maatschappelijk werker, om uitdagingen met de sociale omgeving te bespreken. Daarnaast is er een afdeling psychologie en een seksuoloog. Het MRC is een relatief klein revalidatiecentrum, waardoor het contact met de revalidant informeel en persoonlijk is. Het thema eigen kracht hebben wij hoog in het vaandel staan.

Ik ervaar de zorg hier als heel persoonlijk. Ze kijken voor mijn gevoel echt naar waar heb jij behoefte aan. Ik heb echt het gevoel dat ze kijken naar wie ze voor zich hebben. En dat ze daarmee aan de slag gaan en daar ook de therapieën op toepassen en een beetje aanpassen waar nodig. En dat is heel prettig.

Vanaf mijn achtste ben ik begonnen hier in het dorp bij de plaatselijke fanfare. Later mijn dienstplicht, toen ben ik bij het Fanfarekorps van de Koninklijke Landmacht gekomen. Eerste paar jaar ging goed natuurlijk, maar toen kwamen we terug van Modena van een concertreis en toen ging het fout op Eindhoven Airport. Ik ben een van de 7 overlevenden van die ramp. Met veel brandwonden. Met amputaties, mijn pink, linkeronderbeen, rechterbovenbeen. Het gaat nu goed met me ja. Dat heeft wel even geduurd natuurlijk, ik denk dat de eerste 10 jaar na die ramp... een hele weg die je weer moet inkleuren. Met lopen, met dingen die je wel kunt, niet kunt, acceptatie. Ja goed, dat heeft echt wel even tijd nodig. Maar volgens mij zit ik er nou lekker in.
Ik ben op weg naar Doorn, daar krijg ik onderhoud aan mijn pezen en mijn knie. Een paar keer per jaar moet dat gebeuren. Maar dat vind ik niet erg, het is hartstikke gezellig altijd. En ja, je bouwt toch een band op door de jaren heen. Dus ik ben blij dat ze me altijd daar helpen.

Bij Orthopedie Techniek Aardenburg worden medische hulpmiddelen gemaakt, zoals steunzolen, prothesen en orthesen. Vanwege de militaire doelgroep is er veel ervaring met traumatisch letsel, zoals amputaties. Doordat OTA op hetzelfde terrein ligt als het MRC lopen revalidatietrajecten zo min mogelijk vertraging op. Als prothese of orthese aangepast moeten worden kan het vaak op korte termijn gerealiseerd worden. Veel amputatiepatiënten komen met enige regelmaat terug naar OTA om de prothese te onderhouden en af te stellen.

Nou, sinds een paar jaar heb ik botpennen in het bot, Dus ik heb een heel nieuw leven gekregen een paar jaar geleden. Een nieuw hoofdstuk voor mij. Want ik heb ze bijna de hele dag aan, mijn benen, ja.

Wat wij hier belangrijk vinden is dat mensen toch wel weer een stuk functioneren terugkrijgen, een stuk kwaliteit van leven terugkrijgen. Wat ze na de operatie vaak kwijt zijn of ook denken niet meer terug te krijgen. Dus dat is voor ons een heel belangrijk punt. Onze expertise ligt voornamelijk bij de protheses, bijvoorbeeld de botverankerde protheses. Maar wat we ook veel doen is ortheses. Dat is lichaamsondersteunend, dus niet vervangend en dan ook op het gebied van trauma, dus de ortheses die zwaar belast worden.

Als ik goed in m'n vel zit, en dat voel ik ook aan de therapeuten, dat is een wisselwerking. Als ik niet wil, dan willen zij ook niet. Dus we moeten het samen doen. En dat is hier heel sterk, ja.

Het is mijn laatste dag. Ik heb hier een hele goeie tijd gehad. Ik heb het zeker daar gehad en ik heb het ook zeker niet zonder het MRC gekund om van mijn klacht af te komen. Dus heel tevreden, absoluut.

Ik heb nu ruim 2 maanden behandeling achter de rug en ik moet zeggen dat ik die 2 maanden echt als heel positief heb ervaren. Heel stimulerend hoe ze met je aan de slag gaan. Ook als je zelf even het gevoel hebt dat het niet zo goed gaat weten ze toch altijd weer een manier te vinden om je een beetje te prikkelen. En dat brengt wel dat ik ben waar ik nu ben.

Het feit dat ik hier nu sta en kan lopen, de hele dag, met de nieuwste techniek, dat heb ik hieraan te danken. Ja. Bij de Invictus Games ben ik gevraagd. Van hieruit hebben ze me klaargestoomd met coaching om dat voor elkaar te krijgen. Het is iets wat ik mijn hele leven meeneem.