Internationale operaties
Tijdens de Koude Oorlog was de politieke verdeling in de wereld vrij duidelijk. Je had het 'vrije Westen' en het Oostblok. Dat waren geen vrienden. Mocht er oorlog uitbreken, dan was het tussen die 2 partijen. Maar na 1989 ging de wereldorde op de schop. In dat jaar viel de Berlijnse Muur en was de Koude Oorlog voorbij. Dat leidde tot internationale ontspanning, maar helaas ook tot andersoortige conflicten.
Naar voormalig Joegoslavië
In 1989 begon het in Joegoslavië te rommelen. Binnen 2 jaar brak een gruwelijke burgeroorlog uit. De internationale gemeenschap schoot te hulp. Eerst bood het alleen humanitaire hulp. Later hield het ook strijdende partijen uit elkaar, desnoods met geweld. 42 Pantserinfanteriebataljon RLJ werd ook uitgezonden naar het voormalige Joegoslavië.
De Limburgse Jagers namen deel aan 4 missies in deze regio:
Irak
In 2004 kreeg 42 BLJ een nieuwe opdracht. Terwijl nog 1 compagnie van het bataljon in Bosnië was, vertrok de rest van de eenheid naar Irak. Hier maakte 42 BLJ deel uit van SFIR.
Afghanistan
Daarna kwam Afghanistan in beeld. Nederland nam in 2006 voor ISAF de verantwoordelijkheid voor de veiligheid in de provincie Uruzgan op zich. 42 BLJ leverde tweemaal de kern van de battlegroup van Task Force Uruzgan (TFU). Daarnaast leverde 42 BLJ nog afzonderlijke compagnieën aan andere battlegroups.
Sinds 1989 veranderde het werk van de krijgsmacht enorm. De tegenstanders zijn anders. Het optreden van de eenheden is anders. En ook elke missie is weer anders als het gaat om taak, operatiegebied, volkscultuur en internationale samenwerking. En daarmee moesten de militairen zich ook aanpassen.
Tijdens de Koude Oorlog oefende het gros van de militairen vooral veel. Tegenwoordig hebben militairen in operatiegebieden daadwerkelijk met geweld te maken, en met nog zoveel meer dreigende situaties. Militairen moeten kunnen inspelen op snel wisselende omstandigheden en op de verschillende partijen in het operatiegebied. Dat vergt veel improvisatievermogen en vertrouwen in de beschikbare middelen. Bij de staven, maar vooral ook bij de mannen en vrouwen in het veld.