Doen wat nodig is
Organisatie
Terwijl ik deze column schrijf, had ik graag bij de mannen en vrouwen in Litouwen willen zijn. Van jullie zelf horen wat jullie bezighoudt, dat vind ik ontzettend belangrijk bij dit soort bezoeken. Juist als je lang van huis bent.
Helaas hebben de minister en ik ook dit jaar moeten besluiten dat een fysiek kerstbezoek er vanwege de pandemie niet inzit. Daarom heb ik samen met de minister en de krijgsmachtadjudant tijdens een VTC onze waardering uitgesproken voor het belangrijke werk dat we in Litouwen doen voor Nederland.
De spanningen aan de oostgrens nemen toe en dat voelen onze militairen ook. Dit onderstreept voor mij het belang dat we solidair zijn als NAVO en gezamenlijk onze grenzen beschermen en verdedigen. Ook de komende jaren blijven we volop trainen in Litouwen, want onze bijdrage aan de enhanced Forward Presence (eFP) is onlangs verlengd tot eind 2024.
Onvermoeibaar
Dit jaar dus geen traditioneel troepenbezoek. We hadden allemaal de hoop en verwachting sneller af te zijn van corona. We hebben wederom geleerd dat je wel plannen kunt maken, maar dat het toch vaak anders loopt dan je denkt.
Als ik terugdenk aan wat voor jaar 2021 was, kan ik alleen maar zeggen: jullie hebben wederom bewezen dat de krijgsmacht er staat als de nood het hoogst is.
Of het nou gaat om de evacuatie uit Afghanistan, de noodhulp tijdens de overstromingen in Limburg, inzet in de strijd tegen corona, humanitaire hulp waar ook ter wereld of de bijstand tijdens de avondklokrellen. Ik heb gezien hoe vastberaden en onvermoeibaar jullie door gingen. Daar ben ik heel trots op. Dat geldt ook voor de indrukwekkende prestatie van de bemanning van Zr.Ms. Evertsen in de Carrier Strike Group. Onze marine heeft laten zien op internationaal topniveau te acteren.
Het is ook een jaar met een dubbel gevoel geweest. Geen arbeidsvoorwaardenakkoord en dat zit mij echt dwars. Jullie verdienen meer en beter en daar maak ik me hard voor. Mijn gedachten zijn daarnaast bij afgelopen zomer, Afghanistan. In een chaotische, gevaarlijke omgeving ontfermden onze mensen zich over ontredderde Afghaanse burgers. Het was en is frustrerend niet iedereen in veiligheid te kunnen brengen.
Lastige omstandigheden
Deze wereldwijde inzetten voltrokken zich terwijl veel mensen gedwongen thuiswerkten en bijvoorbeeld geen FLO-receptie of afscheid kregen zoals het hoort. Dat is niet goed voor de saamhorigheid en het team.
We hebben onder lastige omstandigheden collega’s opgeleid en getraind. Nieuwe medewerkers geworven en verwelkomd in onze organisatie. Ik weet dat we er allemaal het beste van willen maken, maar het vraagt veel van ons allemaal.
Corona is nog niet over. Sterker nog, het beroep op Defensiepersoneel zo vlak voor de feestdagen is groot. We zetten nog eens 500 militairen extra in om de GGD te helpen bij het ‘boosteren’. Eerder zijn al 1.500 militairen toegezegd in de covid-hulpverlening. Niet iedereen kan daarom vrij zijn in deze periode. In het bijzonder onze collega’s op missie, de Koninklijke Marechaussee, de militairen in de vaccinatiestraten en andere eenheden die 24/7 opgeroepen kunnen worden.
Grote stap vooruit
Komend jaar komen er weer nieuwe uitdagingen, maar ook mooie kansen. We krijgen er structureel 3 miljard bij. Deze verhoging van het budget stelt de krijgsmacht in staat een grote stap vooruit te zetten.
Geld dat we primair gaan inzetten om te herstellen en te vernieuwen. Dat is ook dringend nodig en leidt tot een forse verbetering van de operationele gereedheid. We dragen met elkaar de verantwoordelijkheid om dit snel in gang te zetten. Het zal immers even duren voor iedere eenheid de effecten van het geld gaat voelen en nog steeds moeten we keuzes maken in de nieuwe Defensienota. Maar het ziet er positief uit.
Samen met de nieuwe bewindspersonen ga ik mij inzetten voor het verder versterken van onze krijgsmacht. Veel dank voor jullie inzet afgelopen jaar.
Ik wens jullie hele fijne kerstdagen toe en een gezond en gelukkig 2022.
Pak je rust, waar dat kan. Even wat tijd met het thuisfront. Hoewel ik mij realiseer dat ook deze kerst alles anders is. In lockdown waarbij het gemis van dierbaren nog zwaarder is voor het thuisfront.
Generaal Onno Eichelsheim
Commandant der Strijdkrachten