Meer openheid
Organisatie
Regelmatig publiceert Defensie over de militaire goederen die we aan Oekraïne leveren. Ook 13 april verscheen er een zogenoemde leveringenbrief. Het verschil is, dat we met deze laatste update een nieuwe weg zijn ingeslagen: die van meer openheid. Dat doen we met een goede reden.
Alles wijst erop dat de oorlog in Oekraïne nog lang kan duren. Oekraïne kan deze strijd niet volhouden zonder onze steun. Ook voert het Oekraïense volk deze strijd niet alleen voor de eigen vrijheid. De Oekraïense mannen en vrouwen vechten voor de fundamentele waarden vrijheid, soevereiniteit en veiligheid. Dat zijn ook onze waarden en ook die liggen onder vuur. Daarmee is het ook onze strijd.
Nederland en met ons vele bondgenoten zijn daarom vastbesloten om Oekraïne zo lang als nodig te steunen. Brede maatschappelijke steun is daarbij onmisbaar. Om een maatschappelijk debat te kunnen voeren en draagvlak te behouden, is het belangrijk om waar mogelijk open te zijn over onze steun aan Oekraïne. Deze ontwikkeling zien we ook in onze partnerlanden. Uiteraard zijn er wel grenzen aan die openheid. Het mag niet ten koste gaan van onze operationele veiligheid of die van onze bondgenoten.
Decennialang leek echte dreiging ver weg en waren vrede en veiligheid voor velen vanzelfsprekend. Dat is logisch, maar onterecht. De oorlog in Oekraine laat zien dat we onze verdediging altijd op orde moeten hebben. Dat is nu niet het geval en het is zaak dat we, naast onze inzet voor Oekraïne en ons bondgenootschap, de krijgsmacht in hoog tempo herstellen en versterken.
Daarvoor moeten we ons weer focussen op onze inzet en gereedheid. In tijden van vrede kunnen we onze missies kiezen. Maar de huidige veiligheidssituatie maakt duidelijk dat er een moment kan komen dat we niet kunnen kiezen. Dat het gevecht ons kiest en we onze vrijheid echt zullen moeten verdedigen. Dat vraagt iets van de mentaliteit binnen Defensie, maar ook van de maatschappij. Defensie kan het niet alleen. Een krijgsmacht die adequaat kan afschrikken en ons grondgebied verdedigen, kan niet zonder de steun van een weerbare samenleving.
Wat ik daarbij een geruststellende gedachte vind, is dat we altijd tot meer bereid én in staat zijn als het erom spant. De dapperheidsonderscheidingen die begin april werden uitgereikt, bewijzen dat ook weer. Onder levensbedreigende omstandigheden stegen militairen boven zichzelf uit. Het gebeurde in Afghanistan bij militairen die in een hinderlaag liepen. En het gold ook voor de mariniers die aan boord gingen van het door piraten gekaapte containerschip Taipan. Vastberaden traden zij dreiging en onzekerheid tegemoet.
Met diezelfde mentaliteit moeten we als krijgsmacht én als maatschappij de huidige dreiging en onzekerheid te lijf gaan. Ik weet dat we dat kunnen, maar het moment is wel nu.
Generaal Onno Eichelsheim
Commandant der Strijdkrachten